10. tydzień ciąży – który to miesiąc? Rozwój dziecka

10. tydzień ciąży to trzeci miesiąc, końcowy etap pierwszego trymestru. Ryzyko poronienia maleje. Kobieta w dalszym ciągu może zmagać się z typowo ciążowymi dolegliwościami. Brzuch często nie jest jeszcze widoczny. Pod koniec 10. tygodnia ciąży dziecko ma wykształcone wszystkie układy i narządy, ale potrzebuje sporo czasu, aby zaczęły pracować w pełni.

Ciąża to niezwykły czas. Zarówno u przyszłej mamy, jak i u dziecka obserwuje się wiele zmian. Sprawdź, jak rozwija się płód w 10. tygodniu ciąży oraz jakich dolegliwości może doświadczać kobieta. Dowiedz się, na jakie badania powinna zgłosić się przyszła mama do 10. tygodnia ciąży oraz czy można poczuć na tym etapie ruchy dziecka.

10. tydzień ciąży – który to miesiąc?

tydzień ciąży to pierwszy trymestr, do którego zakończenia zostały jeszcze 3 tygodnie. Kobieta jest w 2. tygodniu trzeciego miesiąca. To także 8. tydzień życia dziecka. W tym czasie zarodek staje się płodem.

Ile waży dziecko w 10. tygodniu?

W 10. tygodniu ciąży dziecko jest bardzo małe. Mierzy około 31–42 mm. W ciągu tego tygodnia urośnie nawet 6 mm. Głowa dziecka jest bardzo duża względem reszty ciała. Stanowi połowę jego długości. Z kolejnymi tygodniami proporcje te będą ulegać zmianom i płód zacznie coraz bardziej przypominać niemowlę. Jego masa ciała na tym etapie wynosi średnio 5 g. Pod względem rozmiarów można go porównać do małej krewetki.

Jak rozwija się dziecko w 10. tygodniu ciąży?

W 10. tygodniu ciąży dziecko ma nóżki i rączki, które może zginać w łokciach. Palce są wyraźnie zarysowane. Znikają błony pomiędzy palcami u rąk, a widoczne są jeszcze te między palcami u nóg. Kształtują się rysy twarzy dziecka. Wyraźnie widać nos z nozdrzami i usta. Tworzą się zawiązki zębów i zaczynają wyrastać pierwsze włosy. Dziecko ma zamknięte oczy i wygląda, jakby spało. Otworzy je najprawdopodobniej około 27. tygodnia ciąży. Dzięki wykształconym wewnętrznym organom słuchowym słyszy dźwięki. Pojawiają się kubki smakowe. Mogą rozwinąć się paznokcie, zazwyczaj w pierwszej kolejności u rąk, a następnie u nóg. W 10. tygodniu ciąży wykształcają się wewnętrzne narządy płciowe. Na końcowej części rdzenia kręgowego pojawiają się komórki nerwowe, z których intensywnie rozwija się mózg. Efektem tego może być wybrzuszenie na czole. Serce dziecka bije z częstotliwością 140–180 uderzeń na minutę. Pęcherzyk żółciowy rozpoczyna produkcję żółci. Wątroba przekazuje stopniowo funkcję krwiotwórczą szpikowi kostnemu. Jelita podejmują pracę dzięki rozwijającym się mięśniom przewodu pokarmowego. Dziecko połyka płyn owodniowy, a w ten sposób ćwiczy pracę układu oddechowego i pokarmowego. Wytwarzają się pęcherzyki płucne. W 10. tygodniu ciąży maleje ryzyko poronienia i powstania wad rozwojowych. Zanika pęcherzyk żółtkowy, a łożysko jest już niemal gotowe.

Ruchy dziecka w 10. tygodniu ciąży

Płód jest zbyt mały, aby można było poczuć jego ruchy. Są one jeszcze zbyt słabe i nieskoordynowane, ale dzięki nim dziecko ćwiczy mięśnie. Może poruszać nóżkami i zbliżać rączki do siebie. W większości przypadków pierwsze ruchy płodu odczuwane są przez kobietę około 20. tygodnia ciąży.

Jakie badania powinna wykonać kobieta w 10. tygodniu ciąży?

Zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki okołoporodowej maksymalnie do 10. tygodnia ciąży przyszła mama powinna mieć wykonane badania, takie jak:

morfologia krwi,
oznaczenie grupy krwi i czynnika Rh, chyba że kobieta posiada dokumenty to potwierdzające,
badanie ogólne moczu,
oznaczenie poziomu hormonu tyreotropowego (TSH),
oznaczenie stężenia glukozy we krwi na czczo, a w przypadku występowania czynników ryzyka cukrzycy ciążowej doustny test obciążenia glukozą (OGTT),
badanie cytologiczne, chyba że kobieta miała je przeprowadzone w ciągu ostatniego półrocza,
badanie w kierunku zakażenia kiłą (VDRL), wirusem HIV, wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV),
badanie w kierunku toksoplazmozy, chyba że kobieta ma dokumenty potwierdzające stężenie przeciwciał IgG,
badanie w kierunku różyczki, chyba że kobieta nie chorowała i nie korzystała ze szczepień wobec tej choroby.

Do 10. tygodnia ciąży kobieta powinna wykonać badanie USG, jeśli ma zamiar starać się o tzw. becikowe po urodzeniu dziecka. Do tego czasu przeprowadzona powinna zostać kontrola stomatologiczna, gdyż stan jamy ustnej w znaczący sposób wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Ciężarna kierowana jest na tym etapie również na badanie gruczołów sutkowych, podmiotowe, przedmiotowe. Dokonuje się oceny ryzyka ciążowego oraz pomiaru podstawowych parametrów, jak: masa ciała, wzrost, BMI, ciśnienie tętnicze. Do 10. tygodnia ciąży przyszła mama powinna uzyskać informacje na temat metod oceniających ryzyko uwarunkowanych genetycznie chorób i zasad prowadzenia zdrowego stylu życia. Specjalnie z myślą o ciężarnych opracowany został pakiet badań, które pozwolą im uzyskać jeszcze więcej informacji o ich kondycji zdrowotnej i rozwijającej się ciąży.

Jak zmienia się ciało kobiety w 10. tygodniu ciąży?

W 10. tygodniu ciąży trudno zauważyć zmiany w wyglądzie zewnętrznym przyszłej mamy. W większości przypadków brzucha nie widać, a jeśli już, to jest on nieznacznie powiększony. Gdy jest to kolejna ciąża, brzuch powiększa się szybciej z uwagi na nieco rozciągnięte mięśnie tej okolicy. Przyszła mama od początku ciąży do 10. tygodnia przybiera zazwyczaj na wadze od 0,5 do 2 kg. Doświadcza na tym etapie szeregu typowo ciążowych dolegliwości, takich jak: nudności, wymioty, obrzmiałe i tkliwe piersi, na których widoczne są naczynia krwionośne, huśtawki nastrojów, rozdrażnienie, problemy z koncentracją, parcie na pęcherz. Od teraz dolegliwości ciążowe powinny już stopniowo słabnąć. Przyszła mama ma mniejszą tolerancję na wysiłek, odczuwa zmęczenie i osłabienie. Macica stopniowo się powiększa (ma mniej więcej wielkość grejpfruta), jednak nie jest jeszcze niewyczuwalna, gdyż nie wystaje ponad spojenie łonowe. Progesteron z uwagi na działanie rozluźniające na jelita powoduje spowolnienie ich pracy, a przez to pojawienie się zaburzeń wypróżniania. Dochodzi też do przełyku, co sprzyja cofaniu się treści z żołądka w górę, a tym samym powstaniu zgagi.

Autor: dr n. o zdr. Olga Dąbska