Wykorzystywana jako lek w przypadku wstrząsu anafilaktycznego, ale w nadmiarze jest szkodliwa. Jej zwiększone, codzienne wytwarzanie może prowadzić do udaru, zawału serca i nadciśnienia. Adrenalina, zwana inaczej epinefryną jest hormonem wydzielanym przez korę nadnercza. Bywa nazywana hormonem stresu, a także hormonem strachu, walki oraz ucieczki. Wszystko dlatego, że pod wpływem silnych emocji następuje jej zwiększona produkcja. Dzięki jej wytworzeniu zwiększa się próg bólu, następuje nagły przypływ energii, wzrasta sprawność fizyczna i psychiczna. Podwyższa się wówczas również ciśnienie, a serce zaczyna szybciej bić.
Adrenalina u mężczyzn bardziej niebezpieczna
Gdy sytuacje wyzwalające adrenalinę mają miejsce zbyt często, do czego może prowadzić np. życie w przewlekłym stresie, organizm narażony jest na wystąpienie poważnych chorób: nadciśnienia, cukrzycy, zwiększonego ryzyka zawału serca lub udaru, wrzodów żołądka, a nawet choroby Parkinsona. Dotyczy to głównie mężczyzn. Adrenalina u kobiet nie jest tak groźna jak u mężczyzn. Kobiety chronione są przez wydzielane estrogeny. U kobiet słabsze jest natomiast wytwarzanie hormonu zwanego noradrenaliną, co powoduje, że w przypadku zwiększonego stężenia adrenaliny, spada ona o wiele wolniej niż u mężczyzn.
Adrenalina, choć w dużych dawkach szkodzi, jest stosowana do ratowania życia. Jako lek podaje się ją w przypadkach wstrząsu anafilaktycznego, czyli ostrej reakcji alergicznej grożącej śmiercią wywołanej jakąś substancją, np. jadem osy czy pszczoły albo lekiem.
Adrenalina – badanie
Aby sprawdzić poziom adrenaliny, konieczne jest wykonanie badań laboratoryjnych. Oznaczanie adrenaliny w osoczu jest przydatne w diagnostyce niektórych nowotworów oraz nadciśnienia tętniczego. Jak przygotować się do badania adrenaliny? Już na 3 dni przed badaniem nie powinno się spożywać bananów i cytrusów, czekolady i kawy oraz zażywać salicylanów (np. aspiryny). Na 30 minut przed pobraniem krwi należy odpocząć, a przed badaniem unikać stresu.
Poziom adrenaliny można też zbadać wykonując badanie moczu. Zdarza się, że podczas pobierania krwi pacjent przeżywa tak silne emocje, że organizm produkuje więcej adrenaliny – wówczas wynik może nie być wiarygodny. Dobrze więc oznaczyć adrenaliną także z moczu. Na 3 dni przed oddaniem moczu należy zgłosić się do punktu pobrań po stabilizator. Oznaczenie adrenaliny z moczu wymaga odpowiednich przygotowań i odpowiedniego zebrania moczu. W dniu poprzedzającym badanie należy przygotować naczynie o objętości 2-3 litrów z dopasowaną zakrętką i podziałką umożliwiającą odczyt objętości. Zbiórkę dobową rozpoczyna się rano (przykładowo o 6:00), od drugiej dziennej porcji moczu (pierwszą należy odrzucić). Stabilizator (1 fiolka 10 ml 6N HCl) wlewany jest do pojemnika, w którym znajduje się porcja moczu rozpoczynająca zbiórkę. Gdy zebrana objętość moczu przekracza 1 l, do naczynia wlewana jest kolejna 10 ml porcja stabilizatora. Oczekiwane pH stabilizowanego moczu wynosi około 2. Mocz zbierany jest przez 24 godziny. Ostatnią porcję zbiórki stanowi pierwsza porcja porannego moczu z dnia następnego. Zbierany mocz należy przechowywać w chłodnym miejscu. Po zakończeniu zbiórki trzeba zmierzyć całkowitą objętość zebranego moczu. Po dokładnym wymieszaniu całości należy odlać porcję moczu do jednorazowego pojemnika na mocz z nakrętką.
Glukoza – badanie. Co oznacza wysoki i niski cukier? Poprzedni wpis 