Białe dziąsła - przyczyny, objawy. Czy to groźne? - Badania Krwi
20 lipca 2022

Białe dziąsła – diagnostyka i leczenie schorzenia

Białe dziąsła mogą być defektem kosmetycznym lub objawem stanu chorobowego. Najczęściej do zmiany barwy tkanki na białą dochodzi na skutek zakażenia grzybem lub anemii. Biały kolor może objąć całą tkankę lub pojawić się w formie plam. Jakie są inne przyczyny zmiany barwy dziąseł? Jak leczyć białe dziąsła?

Białe dziąsła a infekcje grzybicze

Białe dziąsła bardzo często są objawem zakażenia grzybiczego. W wyniku rozwoju infekcji tkanki pokrywają się białym nalotem, który obejmuje również język, a niekiedy też wewnętrzną stronę policzków. Do rozwoju grzybicy dochodzi na skutek zakażenia drożdżakiem, któremu sprzyjają: niewłaściwa higiena jamy ustnej, osłabienie odporności, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, uboga dieta. Za zakażenie odpowiedzialny jest patogen Candida albicans, który prowadzi również do rozwoju pleśniawek. Pokrywający dziąsła biały nalot ma konsystencję zsiadłego mleka. Nie można go usunąć poprzez pocieranie, a taka próba najczęściej kończy się podrażnieniem i krwawieniem tkanki. W początkowej fazie grzybica nie powoduje dodatkowych objawów. Wraz z rozwojem patogenu pojawia się ból dziąseł i gardła. Chory ma również problem ze swobodnym gryzieniem i połykaniem pokarmu. Grzybica dziąseł powinna być leczona, gdyż powodujący ją drożdżak ma tendencję do zajmowania kolejnych narządów, np. krtani czy oskrzeli. Terapia polega na stosowaniu środków antygrzybicznych i przeciwzapalnych.

Białe dziąsła objawem niedokrwistości

Zmiana barwy dziąseł na biały lub jasnoróżowy może wskazywać na stan niedokrwistości, czyli anemii. Powstaje ona w wyniku niedoboru żelaza, co skutkuje zmniejszeniem hemoglobiny, hematokrytu i erytrocytów we krwi. Skutki rozwoju anemii odczuwalne są w całym organizmie. W jamie ustnej choroba prowadzi do zmian zanikowych śluzówki. Dodatkowo sprzyja pękaniu kącików ust i krwawieniu dziąseł. Chory na niedokrwistość odczuwa przewlekłe zmęczenie, osłabienie i brak energii. Leczenie anemii opiera się na uzupełnieniu niedoboru składników odżywczych, żelaza, witamin z grupy B. Ciężka postać niedokrwistości może wymagać podania pacjentowi leków immunosupresyjnych. W zależności od stopnia zaawansowania choroby terapia może trwać od kilku tygodni do nawet kilku miesięcy. 

Białe dziąsła w leukoplakii

Zmiany mające postać białych plam na dziąsłach mogą wskazywać na leukoplakię. W jej przebiegu powierzchnia tkanki jest niejednolita i ma grudkowatą strukturę. Ponadto na dziąsłach i błonach śluzowych jamy ustnej mogą pojawiać się nadżerki. Leukoplakia to zmiana o charakterze przednowotworowym, dlatego wymaga pilnej konsultacji z lekarzem. Do jej rozwoju dochodzi na skutek przewlekłego podrażnienia dziąseł alkoholem i tytoniem. Leukoplakia może być również następstwem nawracających i bagatelizowanych infekcji wirusowych lub grzybiczych jamy ustnej. Choroba wymaga natychmiastowego odstawienia używek i poddania się leczeniu. W zależności od stopnia zaawansowania schorzenia stosowana jest terapia farmakologiczna, fotodynamiczna lub leczenie chirurgiczne. 

Białe dziąsła a wybielanie zębów

Do wybarwienia dziąseł może dojść na skutek nieumiejętnego wybielania zębów, a dokładnie nieprawidłowej aplikacji żelu wybielającego. Wchodząca w kontakt z dziąsłami silna substancja powoduje oparzenia tkanki, która przybiera białą barwę. Ponadto może dojść do rozwoju stanów zapalnych i silnej nadwrażliwości. Dlatego niezalecane jest samodzielne stosowanie zestawów do wybielania domowego, które mają nieznane pochodzenie. 

Białe dziąsła u niemowląt

Rozjaśnienie dziąseł u niemowląt najczęściej powstaje na skutek ząbkowania. Początkowo w fazie wyrzynania się zębów dziąsła są zaczerwienione i rozpulchnione. W ostatniej fazie tkanka rozjaśnia się, przybiera często jasnoróżowy kolor. Po zakończonym procesie wyrzynania zębów dziąsła powracają do pierwotnego stanu. Reakcja ta jest naturalną odpowiedzią organizmu i nie powinna wzbudzać niepokoju. Alarmujący jest natomiast biały nalot na dziąsłach i języku. Najczęściej powstaje on na skutek zakażenia grzybicą. Infekcja wymaga konsultacji z lekarzem i podania dziecku środków przeciwgrzybiczych i przeciwzapalnych. Bagatelizowanie objawów grzybicy lub pleśniawek u dzieci prowadzi do poważnych powikłań w postaci zakażenia dróg oddechowych.

 

Autor: Emilia Kruszewska

Bibliografia

  1. M. Jóźwik, Z. Kopański, Choroby przyzębia, „Journal of Clinical Healthcare” 2014, vol. 1, s. 30–47.
Oceń artykuł