Ciągły pisk w uszach – co oznacza i kiedy iść do lekarza? - Badania Krwi
27 maja 2025

Ciągły pisk w uszach – co może oznaczać i kiedy zgłosić się do lekarza?

Artykuł napisany przez: Redakcja
ciągły pisk w uszach

Ciągły pisk w uszach potrafi być nie tylko irytujący, ale też niepokojący. Choć wiele osób bagatelizuje ten objaw, może sygnalizować różne zaburzenia – od przejściowych problemów ze słuchem po przewlekłe schorzenia wymagające leczenia.

Co to jest pisk w uszach i jak się objawia?

Pisk w uszach to jedna z form tzw. szumów usznych (łac. tinnitus), czyli dźwięków słyszanych w uchu lub w głowie, które nie pochodzą z żadnego zewnętrznego źródła dźwięku. To dolegliwość o charakterze subiektywnym, co oznacza, że słyszy ją wyłącznie osoba, której dotyczy, a nie da się jej zarejestrować przy użyciu standardowych narzędzi diagnostycznych.

Pisk, szum, dzwonienie – różne formy tej samej dolegliwości

Szumy uszne mogą przybierać różne postaci: niektórzy opisują je jako wysoki, przeszywający pisk, inni jako szum fal, szeleszczenie, brzęczenie czy dzwonienie. Czasem są jednostajne, innym razem pulsują lub zmieniają natężenie w ciągu dnia. Bez względu na formę, potrafią znacząco wpływać na komfort życia – przeszkadzają w koncentracji, utrudniają zasypianie, a w niektórych przypadkach mogą prowadzić do pogorszenia samopoczucia psychicznego, drażliwości czy nawet stanów lękowych.

Przyczyny ciągłego pisku w uszach

Ciągły pisk w uszach może mieć wiele przyczyn – od przejściowych i niegroźnych po poważniejsze stany wymagające diagnozy lekarskiej. Warto poznać możliwe źródła tej dolegliwości, by móc odpowiednio zareagować.

U wielu osób pisk w uszach pojawia się na skutek codziennych, przemijających czynników, które zazwyczaj nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia. Najczęściej dotyczy to narażenia na hałas, np. po koncercie, wizycie w klubie lub długotrwałym korzystaniu ze słuchawek. Również stres i napięcie emocjonalne mogą nasilać percepcję dźwięków w uszach, podobnie jak napięcie mięśni szyi i karku, spowodowane np. długą pracą przy komputerze i złą postawą ciała. Choć tego typu przyczyny zwykle ustępują samoistnie, ich częste powtarzanie się może z czasem prowadzić do bardziej uporczywych problemów.

W przypadku długotrwałych szumów usznych warto dokładniej przyjrzeć się swojemu zdrowiu, ponieważ dolegliwość ta może być objawem różnych schorzeń. Wśród możliwych przyczyn znajdują się m.in. problemy laryngologiczne, neurologiczne, a także zaburzenia krążenia czy gospodarki hormonalnej, zwłaszcza:

  • niedosłuch i uszkodzenie komórek słuchowych – często związane z wiekiem (presbyacusis) lub nadmiernym hałasem (gdy ucho traci zdolność odbierania pewnych dźwięków, mózg „kompensuje” to wrażeniem dźwięku, którego nie ma),
  • urazy akustyczne – doprowadzają do nich nagłe, głośne dźwięki (wybuchy, koncerty) lub długotrwałe używanie słuchawek na wysokim poziomie głośności,
  • zmiany naczyniowe i nadciśnienie tętnicze – zaburzenia przepływu krwi w okolicach ucha mogą generować dźwięki odbierane jako pisk lub szum,
  • choroby neurologiczne – np. stwardnienie rozsiane, guz nerwu słuchowego (nerwiak), padaczka,
  • zaburzenia hormonalne i niedobory – np. niedobór witaminy B12, cynku, zaburzenia równowagi elektrolitowej (sód, potas) mogą wpływać na funkcjonowanie nerwów i słuchu,
  • zaburzenia w obrębie kręgosłupa szyjnego – dysfunkcje tego odcinka mogą wpływać na unerwienie okolic ucha i wywoływać szumy.

Sprawdź: Badanie poziomu witaminy B12.

Kiedy udać się do lekarza i do jakiego specjalisty?

Do lekarza warto się zgłosić, gdy szum w uszach utrzymuje się nieprzerwanie przez kilka dni lub tygodni, regularnie nawraca i towarzyszą mu uczucie zatkanego ucha, ból, zawroty głowy i osłabienie słuchu. Szczególną uwagę powinien budzić także dźwięk występujący tylko po jednej stronie, ponieważ może to wskazywać na zmiany neurologiczne. Na początku najlepiej skonsultować się z laryngologiem (otolaryngologiem), który w zależności od podejrzeń może skierować Cię do audiologa, jeśli podejrzewa problemy ze słuchem, lub neurologa, gdy istnieje ryzyko zaburzeń w obrębie układu nerwowego.

Jakie badania mogą zostać zlecone?

Proces diagnostyczny zależy od indywidualnych objawów, ale może obejmować:

  • audiometrię tonalną – pozwala ocenić próg słyszenia i wykryć ewentualne ubytki słuchu,
  • tympanometrię – bada ruchomość błony bębenkowej i ciśnienie w uchu środkowym, wykrywając np. niedrożność trąbki słuchowej czy wysięk,
  • badanie otoskopowe – pozwala ocenić stan ucha zewnętrznego i środkowego,
  • rezonans magnetyczny głowy (MRI) – wykonywany przy podejrzeniu guza nerwu słuchowego, stwardnienia rozsianego czy innych zmian neurologicznych,
  • badania krwi, m.in. w kierunku niedoborów witamin i mikroelementów (B12, cynku, żelaza), hormonów tarczycy (TSH, FT3, FT4), markerów stanu zapalnego lub zaburzeń gospodarki elektrolitowej (w szczególności poziomu sodu i potasu). 

Leczenie i łagodzenie objawów ciągłego pisku w uszach

Pisk w uszach, zwłaszcza gdy trwa długo, potrafi być uciążliwy i wpływać na codzienne funkcjonowanie. Dobra wiadomość jest taka, że w wielu przypadkach można go złagodzić, a czasem nawet całkowicie wyeliminować – wszystko zależy od przyczyny i indywidualnych uwarunkowań pacjenta.

Czy pisk w uszach da się wyleczyć?

Nie ma jednej, uniwersalnej metody leczenia pisku w uszach, ponieważ jest to objaw, a nie choroba sama w sobie. Jeśli uda się ustalić konkretną przyczynę, np. niedobór witamin, nadciśnienie czy skutki uboczne leków, często możliwe jest leczenie przyczynowe, które prowadzi do ustąpienia objawu. W innych przypadkach celem terapii jest złagodzenie odczuwania dźwięku i poprawa jakości życia.

Przeczytaj: Pulsowanie w uchu – poznaj możliwe przyczyny

Objawy alarmowe – kiedy pilnie skonsultować się z lekarzem?

Z wizytą u specjalisty nie warto zwlekać, jeśli oprócz szumu w uszach pojawiają się dodatkowe niepokojące objawy. Nagłe pogorszenie słuchu może świadczyć o tzw. nagłej głuchocie, a szybkie podjęcie leczenia znacząco zwiększa szansę na jego poprawę. Zawroty głowy lub zaburzenia równowagi mogą wskazywać na problemy z błędnikiem lub z układem nerwowym. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednostronny, ciągły szum w uchu, zwłaszcza jeśli towarzyszy mu ubytek słuchu – w takim przypadku konieczne jest wykluczenie guza nerwu słuchowego (nerwiaka). 

Skutki psychiczne przewlekłych szumów usznych

Nawet jeśli szum w uszach nie wynika z poważnej przyczyny medycznej, jego przewlekły charakter może znacząco odbijać się na kondycji psychicznej. Wiele osób skarży się na trudności ze snem, bezsenność czy częste wybudzanie się w nocy, co prowadzi do narastającego zmęczenia psychicznego i rozdrażnienia. Z czasem może dochodzić również do obniżenia nastroju, a w poważniejszych przypadkach nawet do występowania objawów depresyjnych i lękowych.

Jak dbać o słuch, jeśli masz szumy uszne?

Aby złagodzić szumy uszne i zadbać o słuch, przede wszystkim unikaj nadmiernego hałasu. Jeśli przebywasz w głośnym otoczeniu, korzystaj z zatyczek do uszu lub słuchawek ochronnych. W domu i podczas słuchania muzyki ustaw głośność na umiarkowanym poziomie. Co ciekawe, całkowita cisza też nie zawsze pomaga. Może wręcz nasilać wrażenie szumów, dlatego warto zostawić w tle delikatne dźwięki – szum wody, spokojną muzykę czy odgłosy natury. To pomaga się odprężyć i odwraca uwagę od nieprzyjemnych doznań słuchowych. Ogólna kondycja organizmu również ma znaczenie – stres, przemęczenie, bezsenność czy napięcia w obrębie kręgosłupa szyjnego mogą nasilać objawy. Zadbaj więc o sen, aktywność fizyczną i emocjonalną równowagę, unikaj używek. Nie zapominaj, że niektóre leki mogą szkodzić słuchowi. Tak działa m.in. część antybiotyków, leków moczopędnych czy popularnych środków przeciwbólowych (np. aspiryna w dużych dawkach). Jeśli masz szumy uszne, zawsze informuj o tym lekarza – pomoże dobrać bezpieczniejszy preparat. 

Bibliografia

  1. D. Raj-Koziak, E. Gos, Współczesne możliwości diagnostyki i terapii szumów usznych, „Logopedia” 2022, 51(2), s. 145–153.
  2. J. Rajchel, P. H. Skarżyński, Przegląd wybranych narzędzi badawczych do oceny występowania oraz charakterystyki szumów usznych i nadwrażliwości słuchowej, „Nowa Audiofonologia” 2016, 5(1), s. 74–88.
Oceń artykuł

O Autorze