Co to jest plamienie implantacyjne? Kiedy zachodzi i na czym polega implantacja?

Plamienie implantacyjne może towarzyszyć zagnieżdżaniu się zarodka w ścianie macicy. Nie musi pojawić się u każdej kobiety. Obserwuje się je w terminie spodziewanej miesiączki. Stąd też część kobiet może błędnie postrzegać je jako krwawienie menstruacyjne. 

Plamienie implantacyjne jest wczesnym objawem ciąży. Może trwać od kilku godzin do nawet 3 dni. Sprawdź, jakich dolegliwości poza krwawieniem doświadczyć może kobieta podczas tego procesu. Dowiedz się, w jaki sposób rozpoznać plamienie implantacyjne i czym różni się ono od krwawienia miesiączkowego.

Co to jest plamienie implantacyjne?

Plamienie implantacyjne to krwawienie związane z zagnieżdżeniem się, czyli implantacją, zarodka w ścianie macicy. Zanim jednak do niego dojdzie, w jajowodzie ma miejsce zapłodnienie komórki jajowej przez plemnik. W ten sposób powstaje złożona z 46 chromosomów zygota, która rozpoczyna drogę w kierunku macicy. Przez ten czas intensywnie dzieli się i przechodzi w kolejne stadia rozwojowe. W efekcie przekształceń zygoty powstaje morula, następnie blastocysta. Z zewnętrznej warstwy blastocysty tworzy się z kolei zarodek, który rozpoczyna proces zagnieżdżania się w macicy. Pozostanie w niej przez kolejne miesiące i stopniowo będzie się rozwijał aż do momentu porodu. Błona śluzowa macicy w związku z podwyższonym stężeniem estrogenu i progesteronu jest w tym czasie mocno ukrwiona i rozpulchniona, więc podczas implantacji zarodka nietrudno o powstanie drobnych uszkodzeń zarówno śluzówki macicy, jak i znajdujących się w niej naczyń krwionośnych. Stąd też pojawia się krwawienie implantacyjne, które jest całkowicie fizjologiczne. Nie stanowi zagrożenia ani dla kobiety, ani dla zarodka.

Plamienie implantacyjne – czy pojawia się u każdej kobiety?

Należy zaznaczyć, że krwawienie implantacyjne nie musi pojawić się u każdej kobiety. Nie jest ono stałym objawem ciąży. Szacuje się, że dochodzi do niego w około 25–30% ciąż. Każdy organizm inaczej reaguje na ciążę. Co więcej, z uwagi na skąpy charakter niekiedy można nawet nie zauważyć krwawienia implantacyjnego. Czasami jest to dosłownie kilka kropli krwi lub lekkie podbarwienie śluzu wydobywającego się z pochwy.

Kiedy ma miejsce krwawienie implantacyjne?

Plamienie implantacyjne pojawia się mniej więcej w terminie spodziewanej miesiączki. Do implantacji zarodka w ścianie macicy dochodzi bowiem między 6. a 12. dniem od zapłodnienia. W związku z tym kobiety niespodziewające się poczęcia mogą potraktować krwawienie jako menstruację. Nie są świadome tego, że mogą już być w ciąży. Z kolei kobiety starające się o potomstwo mogą uznać je za oznakę niepowodzenia.

Jakie objawy towarzyszą plamieniu implantacyjnemu?

Poza oczywistym krwawieniem, które może trwać od kilku godzin do 3 dni, implantacji zarodka towarzyszą niekiedy inne objawy. Niektóre kobiety doświadczają delikatnych skurczów sygnalizujących zagnieżdżanie się zarodka. Początkowymi objawami ciąży są: bóle głowy, uczucie rozbicia, tkliwość piersi, wahania nastroju, uczucie pociągania w dole brzucha, parcie na pęcherz, nudności. We wczesnej ciąży zwykle pojawiają się: zmęczenie, wzmożona senność, bóle kręgosłupa oraz zmiana preferencji smakowych. Należy zaznaczyć, że zaburzona implantacja wiąże się z ryzykiem ciąży ektopowej, zwanej też ciążą pozamaciczną. To stan, w którym zapłodniona komórka jajowa zamiast w trzonie macicy zagnieżdża się m.in. w bańce jajowodu, jajniku, szyjce macicy. W zależności od lokalizacji zagnieżdżenia zapłodnionej komórki jajowej ciąża ektopowa może rozwijać się w sposób ostry lub przewlekły.

Plamienie implantacyjne a okres

Jak rozróżnić plamienie implantacyjne od okresu? Krwawienia te różnią się między sobą po pierwsze intensywnością. Krwawienie implantacyjne jest z reguły bardzo skąpe. Cykl miesiączkowy kobiety trwa średnio 28 dni (od 25 do 35 dni). Zazwyczaj 3–5 dni (czasem do 7) przypada na krwawienie, które obfitsze jest na początku miesiączki. Podczas miesiączki kobieta traci od 50 do 150 ml krwi. Po drugie w odróżnieniu od okresu plamieniu implantacyjnemu nie towarzyszą skrzepy. Trzecią różnicą jest kolor wydalanej krwi. Przeważnie w czasie miesiączki wydalana jest krew o ciemnoczerwonym kolorze. Podczas krwawienia implantacyjnego z organizmu kobiety wydobywa się krew w kolorze od jasnoróżowego do ciemnobrązowego. Po czwarte plamienie implantacyjne trwa krócej niż miesiączka. Jak podano wcześniej, może trwać nawet przez kilka godzin. Z kolei okres utrzymuje się przez kilka dni. W odróżnieniu od miesiączki krwawieniu implantacyjnemu towarzyszą z reguły mniej intensywne dolegliwości. Rzadkością są ból w okolicy podbrzusza, rozdrażnienie czy złe samopoczucie, których doświadczają często kobiety podczas menstruacji. Znajomość różnic występujących między krwawieniem implantacyjnym a menstruacyjnym pozwoli uniknąć pomylenia ich ze sobą. 

Plamienie implantacyjne a test ciążowy

Jeśli u kobiety doszło do plamienia implantacyjnego, to z potwierdzeniem ciąży za pomocą testów należy jeszcze poczekać. Zbyt wcześnie wykonany test ciążowy może dać wynik fałszywie ujemny. Związane jest to z niewystarczającym poziomem hormonu beta-hCG w organizmie. Oznaczenie stężenia beta-hCG to najbardziej wiarygodny sposób potwierdzenia ciąży, ale i kontroli jej prawidłowego przebiegu. Z wykonaniem testu ciążowego lub badania krwi z oznaczeniem beta-hCG powinno się zaczekać przynajmniej do dnia spodziewanej miesiączki. Najbardziej wiarygodne wyniki uzyska się 10–14 dni od tego momentu. Beta-hCG to czynnik zarodkowy, który kontroluje proces implantacji i formowania się ciąży. Hormon ten reguluje funkcje błony śluzowej macicy zarówno poprzez wpływ na produkcję progesteronu, jak i poprzez bezpośrednie oddziaływanie na komórki endometrium.

Plamienie implantacyjne a inne przyczyny krwawienia z dróg rodnych

Jak wcześniej zaznaczono, plamienie implantacyjne to fizjologiczny stan, który jest w pełni bezpieczny. Niemniej za krwawienie z dróg rodnych podczas ciąży może odpowiadać szereg innych czynników, które stanowią ryzyko dla przebiegu ciąży czy rozwijającego się zarodka. Dlatego też wszelkie krwawienia powinny być skonsultowane z ginekologiem, mogą za nimi stać bowiem m.in.: polipy, torbiele, stan zapalny, choroby przenoszone drogą płciową, infekcje układu moczowego, endometrioza, ciąża pozamaciczna, poronienie.

Autor: dr n. o zdr. Olga Dąbska

Weryfikacja merytoryczna: lek. Agnieszka Żędzian 

Bibliografia

1. G. Bręborowicz, Położnictwo i ginekologia, PZWL, Warszawa 2020.
2. E.W. Harville, A.J. Wilcox, D.D. Baird i wsp., Vaginal bleeding in very early pregnancy, „Human Reproduction” 2003, t. 18, nr 9, s. 1944–1947.
3. D. Sieroń, M.N. Opiłka, A. Sulewski, Ginekologia i położnictwo, Edra Urban & Partner, Wrocław 2017.

Oceń artykuł