Spis treści:
Zwapnienie organizmu, znane również jako zwapnienie tkanki miękkiej, może stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia pacjentów i pacjentek. Jedną z najczęstszych przyczyn schorzenia jest chroniczny brak witaminy D, jednak nie tylko. Poznaj przyczyny, objawy, skutki oraz sposoby leczenia zwapnienia organizmu.
Zwapnienie organizmu – przyczyny
Zwapnienie ciała to proces, który występuje, gdy organizm wchłania zbyt dużo wapnia i odkłada go w tkankach miękkich lub narządach, powodując w ten sposób utwardzenie się danego obszaru lub obszarów.
Zwapnienie, znane również jako zwapnienie tkanki miękkiej, może wystąpić w wielu częściach ciała, w tym w sercu, nerkach, wątrobie, mózgu, stawach, a nawet w płucach. W niektórych przypadkach nadmiar wapnia może być korzystny i pomóc wzmocnić kości, jednak w innych przypadkach proces ten może być szkodliwy i prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych.
Istnieje kilka powodów wystąpienia zwapnienia ciała. Jedną z najczęstszych przyczyn jest chroniczny brak witaminy D. Ten mikroskładnik pomaga organizmowi odpowiednio wchłaniać wapń. Zaburzenia tego procesu mogą prowadzić do gromadzenia się pierwiastka w innych częściach organizmu, co właśnie skutkuje zwapnieniem.
Dodatkowo niektóre medykamenty, takie jak np. diuretyki (stosowane w leczeniu nerek), także mogą powodować zwapnienie, ponieważ ich skutkiem ubocznym jest wypłukiwanie wapnia z organizmu, co z kolei prowadzi do gromadzenia się pierwiastka w tkankach miękkich.
Inną przyczyną zwapnienia jest dieta o dużej zawartości wapnia. Kiedy organizm przyjmuje zbyt dużo pierwiastka, może to prowadzić do zaburzeń, ponieważ ciało nie jest w stanie przetworzyć nadmiaru. Jest to szczególnie groźne, jeśli przy okazji organizm nie wchłania wystarczającej ilości witaminy D.
Zwapnienie organizmu – objawy
Najczęściej zwapnienie ciała wpływa na układ sercowo-naczyniowy, prowadząc do objawów takich jak ból w klatce piersiowej i kołatanie serca. Zwapnienie serca może powodować nieregularne bicie serca, co z kolei może prowadzić do niewydolności tego organu, a nawet śmierci. Inne objawy związane ze zwapnieniem układu sercowo-naczyniowego obejmują duszności, zmęczenie i zawroty głowy.
Zwapnienie ciała może również wpływać na stawy, powodując ich ból i sztywność. Bolesne i opuchnięte stawy, szczególnie w dłoniach i stopach, są bardzo częstym objawem tej przypadłości. Zwapnione stawy mogą także prowadzić do zmniejszenia zakresu ruchu, co może dodatkowo ograniczać mobilność mięśni.
Zwapnienie ciała może również wpływać na nerki i drogi moczowe, prowadząc do objawów takich jak ból w dolnej części pleców, częste oddawanie moczu i pieczenie przy oddawaniu moczu.
Zwapnienie organizmu – skutki
Jednym z najczęstszych skutków zwapnienia jest zwiększone ryzyko chorób układu krążenia. Wapń może gromadzić się w ścianach tętnic, powodując ich stwardnienie i zwężenie. Może to utrudniać przepływ krwi przez tętnice, prowadząc do wzrostu ciśnienia w sercu i zwiększonego ryzyka udaru lub ataku serca.
Zwapnienie może również prowadzić do zmniejszenia gęstości kości. Gdy zwapnienia gromadzą się w kościach, mogą one stać się kruche i porowate. Może to zwiększyć ryzyko
osteopenii.
Osteopenia jest chorobą kości, w której dochodzi do zmniejszenia gęstości mineralnej kości. Powszechnie jest uważana za wczesne stadium osteoporozy i w rzeczywistości nieleczona może prowadzić do rozwoju tej choroby. Dlatego w przypadku podejrzenia zwapnienia lub już osteopenii należy niezwłocznie wdrożyć właściwe leczenie.
Zwapnienie organizmu – diagnostyka
Diagnostyka zwapnienia tkanek miękkich rozpoczyna się od badania fizycznego. Podczas wizyty specjalista sprawdza, czy obszary ciała są twardsze niż zwykle, może także wykonać zdjęcia rentgenowskie lub tomografię komputerową, aby lepiej przyjrzeć się wybranym obszarom.
W niektórych przypadkach lekarz może również zlecić badanie krwi, aby sprawdzić, czy nie ma żadnych podstawowych nieprawidłowości, które mogłyby okazać się przyczyną zwapnienia. Badanie może obejmować między innymi pomiar wartości wapnia oraz witamin D i K. W postawieniu diagnozy znaczenie może mieć także specjalistyczne badanie densytometryczne, które określa zawartość minerałów w kościach (BMD).
Zwapnienie organizmu – leczenie
Leczenie zwapnień może być różne w zależności od stopnia zaawansowania i przyczyny schorzenia, ale zwykle obejmuje zmianę stylu życia, leki i operację. Zmiana stylu życia jest często pierwszym krokiem w leczeniu zwapnienia ciała i do jej elementów należą: zdrowa dieta, regularne ćwiczenia, unikanie palenia i alkoholu oraz redukcja stresu.
W leczeniu zwapnienia często stosowane są również różnego rodzaju medykamenty. Mogą to być środki moczopędne (w celu zmniejszenia retencji płynów), obniżające poziom cholesterolu, przeciwzakrzepowe (w celu zapobiegania tworzeniu się zakrzepów krwi) oraz przeciwzapalne. Dodatkowo stosowane mogą być medykamenty wiążące wapń w celu zmniejszenia gromadzenia się wapnia w tkance. W przypadku ciężkich zwapnień może być konieczna operacja.
Autor: Klaudia Gaicka
Bibliografia
- Mendez E., Lipton R., Dyer A., et al. The incidence of juvenile dermatomyositis (JDM): results from the NIAMS JDM research registry. Arthritis Rheum 1999; 42: 5300–5316.
- Falcini F. Vascular and connective tissue diseases in the paediatric world. Lupus 2004; 13: 11–61.
- Vinen CS, Patel S, Brucker FE. Regression of calcinosis associated with adult dermatomyositis following diltiazem therapy. Rheumatology (Oxford) 2000; 39: 333–334.
- Buka RL, Cunningham BB. Connective tissue disease in children. Pediatr Ann 2005; 27; 201–228, 243–269