Dieta przy hashimoto – co warto wiedzieć?

Odpowiedni sposób odżywiania może poprawić nie tylko sylwetkę, ale również samopoczucie. Dieta w hashimoto pozwala schudnąć, zmniejsza uczucie zmęczenie, a także wspomaga leczenie farmakologiczne. Dobrze zbilansowany jadłospis powinien zawierać odpowiednią ilość białka, węglowodanów i tłuszczów. Poznaj listę produktów, które warto włączyć do diety.

Co to jest hashimoto?

Choroba Hashimoto jest chorobą autoimmunologiczną, polegającą na przewlekłym limfocytowym zapaleniu tarczycy. W wyniku nieprawidłowej pracy tego gruczołu układ odpornościowy wytwarza przeciwciała, które niszczą go. Nie ustalono dokładnej genezy powstawania tej choroby, jednak istnieje kilka czynników, które mogą ją wywoływać. Należą do nich:

• dieta uboga w selen,
• zaburzenia hormonalne, w szczególności wahania estrogenów,
• zażywanie niektórych leków,
• infekcje,
• geny.

Na hashimoto najczęściej chorują kobiety, u mężczyzn pojawia się ono rzadko. Istnieje także kilka chorób, które mogą sprzyjać pojawieniu się tego schorzenia, m.in.: cukrzyca, celiakia, toczeń lub reumatoidalne zapalenie stawów.

Objawy hashimoto

Objawy choroby rozwijają się powoli, wiele lat, dlatego ciężko ją jednoznacznie zdiagnozować. Warto zwrócić uwagę na:

• uczucie zimna,
• zwiększone zmęczenie i senność,
• zwiększenie masy ciała,
• zaparcia,
• suchą, łuszczącą się skórę,
• wypadanie włosów,
• zaburzenia miesiączkowania,
• zaburzenia pamięci i problemy z koncentracją.

W przypadku pojawienia się pierwszych objawów konieczne jest wykonanie badań, które umożliwią rozpoznanie chorób tarczycy. Warto wykonać cały pakiet, a także diagnostykę obrazową – USG tarczycy.

Dieta przy hashimoto – podstawowe zasady

Dla choroby Hashimoto typowe jest przybieranie na wadze, często związane z brakiem aktywności fizycznej, złą dietą oraz brakiem snu. Pacjentom dużo trudniej jest schudnąć niż osobom zdrowym, dlatego zaleca się stosowanie diety. Odpowiednio skomponowane posiłki mają działać przeciwzapalnie, wspierać odporność, a także pozwolić skutecznie schudnąć. 

Dieta w hashimoto powinna być zbilansowana, czyli składać się z białek, węglowodanów i tłuszczów, a także zawierać odpowiednią ilość błonnika, witamin i składników mineralnych. Chcąc schudnąć, należy utrzymywać deficyt kaloryczny, jednak nie zbyt drastyczny. Dużo lepsza będzie mniejsza, a regularna utrata kilogramów niż szybka redukcja. Posiłki powinny być jedzone regularne, w równych odstępach czasowych. W przypadku zażywania leków należy odczekać minimum 30 minut ze zjedzeniem śniadania.

Należy pamiętać o odpowiednim nawodnieniu organizmu. Picie minimum 2 litrów wody jest bardzo ważne, dlatego zaleca się je nie tylko osobom, które chcą schudnąć przy hashimoto, ale wszystkim ludziom. W diecie należy postawić na zdrowe tłuszcze oraz źródła kwasów omega-3.

Dieta na hashimoto to nie tylko odpowiedni dobór składników pokarmowych, ale również suplementacja. Nie należy jej stosować samodzielnie, a jedynie po konsultacji z lekarzem oraz wykonaniu niezbędnych badań. Ważne jest dostarczanie organizmowi jodu, selenu oraz żelaza. Warto zadbać też o jelita, dlatego zaleca się stosowanie probiotyków, które poprawią odporność całego organizmu.

Co jeść przy hashimoto, żeby schudnąć?

Dieta przy hashimoto jest dobrym uzupełnieniem leczenia farmakologicznego, ponieważ pozwala schudnąć, poprawić sylwetkę i samopoczucie. Dietetycy polecają wiele diet, m.in.: ketogeniczną, bezglutenową, śródziemnomorską, MIND, DASH czy z niskim indeksem glikemicznym. Często trudno wybrać najlepszą, dlatego warto kierować się swoim samopoczuciem i preferencjami, a nie modą.

Podstawą diety przy hashimoto powinny być: pełnoziarniste produkty, kasze, makarony, świeże warzywa i owoce, chude mięso oraz ryby, a także nabiał. Osoby, u których wraz z hashimoto rozwinęły się inne choroby, np. insulinooporność, powinny zwrócić uwagę na rolę węglowodanów w swoim jadłospisie. Warto także zachować ostrożność przy spożywaniu nabiału, w szczególności jeśli występuje nietolerancja laktozy. 

Istotna jest odpowiednia obróbka termiczna. Należy zrezygnować ze smażenia z dodatkiem dużej ilości tłuszczu lub je ograniczyć, a najlepiej zamienić na gotowanie na parze, duszenie, grillowanie czy beztłuszczowe pieczenie. Odpowiednia obróbka termiczna jest ważna dla osiągnięcia szczupłej sylwetki. 

Czego nie jeść w hashimoto?

Zdrowa dieta przy hashimoto to nie wszystko. Ważne jest także unikanie niektórych produktów, powszechnie uznawanych za dobre. Osoby z chorobą tarczycy powinny unikać goitrogenów, ponieważ zaburzają one wchłanianie jodu – istotnego pierwiastka w funkcjonowaniu tarczycy. Do produktów, które je zawierają, należą: soja i produkty sojowe oraz warzywa kapustne (m.in.: kapusta, brukselka, kalafior, rzodkiewka). Należy je wykluczyć z diety lub ograniczyć ich spożycie.

Osoby chorujące na hashimoto powinny unikać kawy, herbaty, alkoholu, a także wysokoprzetworzonej żywności, słodyczy, węglowodanów prostych, słodzonych napojów gazowanych. Produkty powinny być wysokie jakościowo. Należy wystrzegać się tych o wątpliwej jakości, ponieważ często mają one wiele wypełniaczy, dodatków i wspomagaczy smaku. 

Dieta w hashimoto powinna być uboga w tłuste mięsa, takie jak: wieprzowina, wołowina, jagnięcina, baranina, i w tłuste sery (żółte, pleśniowe). Tłuszcze pochodzenia zwierzęcego należy zamienić na roślinne, w szczególności na oliwę z oliwek, olej lniany lub rzepakowy. Wielu osobom najtrudniej zrezygnować ze słodyczy, dlatego dozwolone są bezcukrowe kisiele, galaretki, musy owocowe lub smoothie.

Warto pamiętać, aby dietę dopasować do siebie i swojego stylu życia. Nie każdy będzie się źle czuł po glutenie czy laktozie, dlatego tego typu produkty można włączyć do diety. Istotne jest regularne obserwowanie swojego organizmu i podejmowanie odpowiednich decyzji zakupowych. 

Autor: Sylwia Brodniewska

Bibliografia

1. Ciborowska H. i Rudnicka A., Dietetyka, Żywienie zdrowego i chorego człowieka, Wydawnictwo PZWL, 2014
2. Ratajczak A.E. i in., Zalecenia żywieniowe w niedoczynności tarczycy i chorobie Hashimoto, „Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne” 2017, nr 7, s. 305–311. 
3. Jastrzębska H., Gietka-Czernel M., Niedoczynność tarczycy. Nadczynność tarczycy. Zapalenie tarczycy, [w:] Zgliczyński W. (red.), Algorytmy postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w endokrynologii, „Medycyna po Dyplomie. Zeszyt Edukacyjny” 2008, nr 7 (10), s. 24–37. 
4. Lewiński A., Hilczer M., Smyczyńska J., Nadczynność i niedoczynność tarczycy – przyczyny, rozpoznawanie i leczenie, „Przewodnik Lekarza” 2011, nr 2 (7), s. 34–36.

Oceń artykuł