Swędzenie, pieczenie i obecność upławów z pochwy mogą być symptomami zakażenia grzybiczego. Szacuje się, iż aż 70% kobiet przynajmniej raz w życiu doświadcza grzybicy pochwy, a najczęstszym czynnikiem etiologicznym choroby jest drożdżak Candida albicans. Dowiedz się, jakie są czynniki ryzyka infekcji grzybiczej i jak wygląda jej leczenie.
Infekcja grzybicza pochwy – co to jest?
Grzybicza infekcja pochwy jest dość częstym zakażeniem wśród kobiet, a za większość jej przypadków odpowiadają drożdżaki z rodzaju Candida, najczęściej Candida albicans (mowa o tzw. kandydozie pochwy). Szacuje się, iż grzybiczej infekcji intymnej doświadcza przynajmniej raz w życiu około 70% kobiet, a 8% cierpi na nawracającą grzybicę pochwy. Za wystąpienie objawów infekcji odpowiada nadmierny wzrost grzybów w pochwie, prowadzący do zapalenia, mogącego obejmować również wargi sromowe oraz cewkę moczową.
Objawy infekcji grzybiczej pochwy
Do najczęstszych objawów zgłaszanych przez kobiety z grzybiczą infekcją intymną należą: pieczenie, swędzenie i podrażnienie w okolicy pochwy i warg sromowych oraz obecność białych, serowatych upławów. U wielu pacjentek objawy nasilają się przed krwawieniem miesięcznym. Podczas badania ginekologicznego lekarz może stwierdzić zaczerwienienie, obrzęk, otarcia i białą wydzielinę w pochwie.
Czynniki ryzyka wystąpienia grzybiczej infekcji intymnej
Niektóre pacjentki cierpią na nawracające infekcje grzybicze pochwy. Warto wiedzieć, jakie czynniki zwiększają ryzyko zakażeń. Są to m.in.:
- cukrzyca,
- podwyższone stężenie estrogenów (w przypadku kobiet ciężarnych, otyłych lub przyjmujących doustnie estrogeny),
- antybiotykoterapia,
- zaburzenia odporności (u osób stosujących leki immunosupresyjne czy zakażonych wirusem HIV).
Nie dowiedziono, aby zakażenie grzybicze było chorobą przenoszoną drogą płciową, chociaż występuje częściej u kobiet aktywnych seksualnie.
Diagnostyka grzybicy pochwy – na czym polega?
Diagnostykę zakażenia pochwy powinien przeprowadzić lekarz ginekolog na podstawie badania ginekologicznego oraz badań dodatkowych. W infekcji o etiologii grzybiczej szyjka macicy wygląda zwykle prawidłowo, obserwuje się zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej pochwy, a pH w pochwie jest zwykle mniejsze od 5. Jednym z najbardziej przydatnych narzędzi diagnostycznych przy podejrzeniu infekcji grzybiczej jest badanie mikologiczne wymazu z pochwy. Jest ono również wykorzystywane jako badanie kontrolne po leczeniu zakażenia.
Metody leczenia grzybiczego zakażenia pochwy
Leczenie infekcji grzybiczej pochwy polega na stosowaniu leków przeciwgrzybiczych, najczęściej z grupy azoli. Mogą być one aplikowane miejscowo (dopochwowo) zwykle przez 3 kolejne dni lub w jednorazowej dawce doustnej (150 mg flukonazolu). Dłuższego leczenia mogą wymagać pacjentki z zaburzeniami odporności. Zwykle zaleca się im stosowanie leków dopochwowych przez co najmniej tydzień lub doustne przyjmowanie 3 dawek flukonazolu (150 mg) co 3 dni.
Infekcja grzybicza w ciąży – co warto wiedzieć?
W trakcie ciąży obserwuje się większą skłonność do infekcji grzybiczych pochwy. Prawdopodobnie jest to związane z podwyższonym stężeniem estrogenu oraz z większą zawartością glikogenu w wydzielinie z pochwy. Podobnie jak w przypadku innych kobiet, najczęstszym czynnikiem etiologicznym grzybicy pochwy w ciąży jest drożdżak Candida albicans.
Podobnie jak w przypadku innych zakażeń, kobiety spodziewające się dziecka nie powinny bagatelizować infekcji intymnej, a w przypadku pojawienia się jej objawów jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Udowodniono, iż zakażenia pochwy zwiększają ryzyko powikłań, takich jak poród przedwczesny i poronienie. W trakcie porodu drogami natury możliwe jest także zarażenie dziecka. Może ono objawiać się u noworodka m.in. zapaleniem skóry lub błon śluzowych.
Jak wygląda leczenie grzybicy pochwy w ciąży? U kobiet spodziewających się dziecka przeciwwskazane jest stosowanie doustnych leków przeciwgrzybiczych. Terapią z wyboru jest 7-dniowe stosowanie miejscowe leków z grupy azoli (flukonazolu) lub alternatywnie nystatyny w dawce 100 tys. jednostek przez 2 tygodnie. Dopuszcza się również krótkotrwałe, miejscowe stosowanie leków sterydowych celem zmniejszenia nasilenia dokuczliwych objawów (pieczenia, zaczerwienienia). Należy pamiętać, aby każde leczenie skonsultować wcześniej z ginekologiem prowadzącym ciążę.
Autor: lek. Agnieszka Żędzian
Bibliografia
- Jeanmonod R., Jeanmonod D., Vaginal Candidiasis, “StatPearls”, 2022, dostęp online: wrzesień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459317/.
- InformedHealth.org [Internet], Vaginal yeast infection (thrush): Overview, “Institute for Quality and Efficiency in Health Care (IQWiG)”, 2019, dostęp online: wrzesień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK543220/.
- Soong D., Einarson A., Vaginal yeast infections during pregnancy, “Canadian Family Physicians”, 2009, dostęp online: wrzesień 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2654841/.
