Spis treści:
PDW jest podstawowym parametrem mierzonym podczas morfologii krwi. Umożliwia on ocenę zróżnicowania płytek krwi w stosunku do ich objętości. Interpretacja poziomu PDW jest indywidualna i zależy od pozostałych parametrów morfologii. Samo oznaczenie wskaźnika PDW nic nie mówi o stanie zdrowia pacjenta. Obniżony wynik nie zawsze wskazuje na proces chorobowy.
PDW w morfologii – co oznacza ten parametr?
Parametr PDW, czyli wskaźnik anizocytozy płytek krwi (trombocytów), to jeden z podstawowych wskaźników morfologii krwi. O ile sam nic nie mówi o zdrowiu pacjenta, o tyle interpretowany z pozostałymi parametrami może wskazywać na proces chorobowy. PDW pozwala na ocenę zróżnicowania płytek krwi w stosunku do ich objętości, a właściwie wskazuje na poziom różnicy w objętości płytek krwi (trombocytów) i pozwala ocenić, ile trombocytów ma objętość odbiegająca od normy. Należy jednak pamiętać, że proces tworzenia płytek krwi jest wieloetapowy, co wyklucza, że wszystkie trombocyty w pobranej próbce krwi będą miały tę samą objętość. Za dopuszczalną normę uznaje się wynik PDW w zakresie 40–60% (lub zapis 6,1–11 fl). Co oznacza, że taki zakres trombocytów ma inną niż określona średnia wielkość.
Czym są trombocyty? To płytki krwi, a właściwie bezjądrzaste fragmenty cytoplazmy, które odpowiadają za procesy krzepnięcia krwi i zapobiegają wykrwawieniu. Produkowane są w szpiku kostnym i co 10 dni ulegają wymianie na nowe. Wieloetapowy proces produkcji trombocytów skutkuje występowaniem we krwi płytek będących na różnym etapie dojrzewania.
Nieprawidłowy wskaźnik PDW w morfologii
Znaczne przekroczenie górnej normy parametru PDW, czyli >60%, może wynikać z następujących przyczyn:
- infekcji bakteryjnej lub wirusowej,
- niedoborów witaminowych, w tym niedokrwistości (wynikającej z niedoboru żelaza),
- chorób układu krążenia,
- plamicy małopłytkowej,
- zaburzeń pracy nerek,
- uszkodzenia szpiku,
- choroby alkoholowej,
- przewlekłej białaczki.
Podwyższenie parametru PDW powstaje również na skutek długotrwałego leczenia statynami. Podwyższone PDW występuje także w trakcie obfitej miesiączki i ciąży jako naturalne następstwo zachodzących w organizmie zmian i skutek wahania poziomu hormonów. Natomiast wynik PDW poniżej normy może wskazywać na zaburzenia krzepnięcia krwi.
Co ważne, zarówno zbyt niski, jak i zawyżony wynik parametru PDW nie pozwala na jednoznaczne wskazanie przyczyny. Samodzielny wskaźnik PDW nie jest podstawą do postawienia diagnozy, dlatego niezbędna jest interpretacja pozostałych parametrów morfologii. Wynik PDW jest porównywany z pozostałymi wskaźnikami dotyczącymi płytek krwi: MPV (objętość płytek krwi), PCT (stosunek objętości masy płytkowej do całkowitej objętości krwi), P-LCR (odsetek dużych płytek krwi), PLT (liczbą płytek krwi w określonej objętości). Kiedy wskaźniki morfologii są prawidłowe, a parametr PDW przekracza normę, nie powinno stanowić to powodu do niepokoju. Ostateczna interpretacja i ewentualna decyzja o przeprowadzeniu szczegółowej diagnostyki należy do lekarza.
Badanie morfologii – wskazania
Badanie morfologii należy do podstawowego badania profilaktyki i diagnostyki stanu zdrowia. Dlatego powinno być wykonywane raz w roku, nawet jeśli swój stan zdrowia oceniamy na bardzo dobry. Należy wiedzieć, że wiele procesów chorobowych, a także niegroźnych zaburzeń może przebiegać bezobjawowo. Morfologia w takim przypadku pozwoli na ocenę rzeczywistego stanu zdrowia. Osoby chorujące na przewlekłe schorzenia badanie morfologii powinny wykonywać przynajmniej co pół roku. Natomiast w okresie ciąży morfologię należy powtórzyć 5–6 razy w ciągu 9 miesięcy. Ostateczną decyzję o częstotliwości badania podejmuje lekarz prowadzący ciążę.
Morfologię warto również wykonać w przypadku niektórych niejasnych objawów, na których pojawienie się wpływ ma wiele czynników. Są to m.in.:
- chroniczne zmęczenie – może być wynikiem stresu, niewystarczającego wypoczynku i snu, a także wskazywać na poważniejsze stany chorobowe, np. cukrzycę, niedokrwistość;
- nawracające infekcje – mogą wskazywać na zaburzenia pracy układu immunologicznego;
- nieuzasadniona utrata wagi, nadmierne wypadanie włosów, suchość skóry – mogą wskazywać na zaburzenia immunologiczne lub anemię;
- trudno gojące się rany i skaleczenia lub częste, samoistne krwawienia z nosa – wskazują na zaburzenia krzepnięcia krwi.
Wskazaniem do badania morfologii pod kątem sprawdzenia parametru PDW są łatwo powstające siniaki, które pojawiają się w licznych ilościach, tworząc na ciele fioletowe plamy.
Jak się przygotować do badania morfologii?
Morfologia, chociaż jest podstawowym badaniem diagnostyki i oceny zdrowia, wymaga odpowiedniego przygotowania. Ponieważ często wykonywana jest jednocześnie z innymi badaniami, warto przestrzegać kilku prostych zasad.
- Badanie morfologii powinno być przeprowadzone na czczo, najlepiej w godzinach porannych, gdyż niektóre parametry krwi zmieniają się w ciągu doby.
- W dniu badania nie należy przyjmować żadnych leków. Chociaż większość preparatów nie ma wpływu na wynik morfologii, zalecane jest wykonanie badania krwi przed przyjęciem preparatów. W przypadku wątpliwości zalecana jest konsultacja z lekarzem.
- Przed badaniem wskazane jest wypicie szklanki niegazowanej wody.
- Ostatni posiłek (najlepiej lekkostrawny) należy spożyć od 8 do 12 godzin przed oddaniem próbki krwi. Dotyczy to również picia kawy, a nawet herbaty.
- Dobę przed badaniem należy powstrzymać się od ciężkiego treningu. Nadmierny wysiłek fizyczny zaburza gospodarkę węglowodanową, co prowadzi do zagęszczenia krwi. Ponadto dochodzi do spadku poziomu glukozy i uwalniania niektórych enzymów (np. AST i LDH, które w nadmiarze wskazują na choroby wątroby, jednak przekroczenie normy u osoby ćwiczącej i zdrowiej jest w pełni dopuszczalne). Wynik taki będzie więc niewiarygodny.
- Przynajmniej dwa dni przed badaniem nie należy pić alkoholu i palić papierosów. Dym papierosowy może wpływać na wzrost stężenia hemoglobiny, natomiast alkohol podwyższać wskaźniki enzymów wątrobowych ALT i AST.
Wpływ na wynik morfologii ma również krwawienie miesiączkowe. Dlatego zaleca się wykonanie badania po zakończeniu menstruacji.
Autor: Emilia Kruszewska
Weryfikacja merytoryczna: lek. Agnieszka Żędzian
Bibliografia
- A.Teległów, Diagnostyka hematologiczna – podstawowe badanie: morfologia krwi, 2020, s. 212–221.