Piołun na pasożyty – jak stosować? Praktyczny poradnik

Piołun jest środkiem roślinnym, który stosuje się w medycynie ludowej jako remedium na ból, gorączkę, wirusy i pasożyty. W medycynie tradycyjnej piołun jest stosowany jako skuteczny środek przeciwko owsikom, tęgoryjcom oraz lambliom. Występuje w różnych formach i jest szeroko dostępny, jednak nie powinien być zażywany na własną rękę.

Czym jest piołun?

Piołun jest rośliną z rodziny jaskrowatych (Apiaceae), używaną jako przyprawa, lek i środek odstraszający owady. Liście i nasiona piołunu zawierają olejki eteryczne, które mają silne właściwości antyseptyczne i przeciwbólowe. Piołun jest również uważany za naturalny środek przeciw pasożytom i często stosowany w medycynie tradycyjnej.

Właściwości lecznicze piołunu są niezliczone:

1. Antyseptyczne: piołun jest silnym antyseptykiem, co oznacza, że ​​zabija lub hamuje rozwój bakterii, wirusów i grzybów.
2. Przeciwbólowe: to skuteczny, naturalny środek przeciwbólowy, który może pomóc złagodzić np. ból mięśni i stawów.
3. Przeciwpasożytnicze: piołun zabija owsiki, tęgoryjce i lamblie.
4. Przeciwzapalne: piołun ma działanie przeciwzapalne, które może pomóc złagodzić objawy takich chorób, jak reumatoidalne zapalenie stawów.
5. Przeciwutleniające: roślina zawiera naturalne przeciwutleniacze, które chronią komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników i opóźniają procesy starzenia.
6. Moczopędne: piołun jest uważany za naturalny środek moczopędny, co oznacza, że ​​może pomóc w usuwaniu nadmiaru płynu z organizmu. W dodatku wspomaga w leczeniu kamicy nerkowej.

Należy pamiętać, że piołun jest silnym składnikiem i nie powinien być stosowany bez konsultacji z lekarzem lub z innym specjalistą. 

Piołun na pasożyty

Piołun jest uważany za skuteczny środek przeciwko pasożytom, w tym przeciwko owsikom, tęgoryjcom i lambliom. Jest często stosowany w medycynie tradycyjnej, a jego działanie polega na zabijaniu pasożytów lub zapobieganiu ich rozwojowi. Potwierdzają to badania naukowe. Olejki eteryczne zawarte w piołunie są silnie toksyczne dla pasożytów i mogą pomóc w ich eliminacji. 

Należy pamiętać, że piołun jest silnym składnikiem i nie powinien być stosowany na własną rękę. Kuracja musi odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarskim. Niektóre preparaty z piołunem są toksyczne w dużych dawkach, a długotrwałe stosowanie może prowadzić do poważnych skutków ubocznych. Do niektórych z nich należą: problemy ze snem, wymioty, mdłości, halucynacje, a nawet napady padaczkowe.

Jak stosować piołun na pasożyty?

Stosowanie piołunu na pasożyty powinno być przeprowadzone po konsultacji z lekarzem. Można go dostać w wielu formach, w zależności od preferencji i potrzeb:

1. Napar z piołunu: można przygotować napar z liści piołunu i pić go codziennie przez kilka tygodni. Wystarczy zalać łyżkę suszonych liści piołunu szklanką wrzątku i odstawić na 10–15 minut.
2. Kapsułki z piołunem: piołun w kapsułkach jest dostępny w sklepach zielarskich i aptekach. Zaleca się przyjmowanie tabletek zgodnie z zaleceniami na opakowaniu.
3. Olejek z piołunu: można go stosować zewnętrznie, na przykład wmasowując w skórę. Należy jednak uważać na oczy i błony śluzowe.
4. Syrop z piołunu: syrop z piołunu można przygotować poprzez rozcieńczenie olejku z piołunu w miodzie lub syropie klonowym.

Nie można stosować piołunu na własną rękę. Warto udać się na konsultację lekarską, aby upewnić się, że jest to odpowiednie rozwiązanie dla danego przypadku. 

Piołun – przeciwwskazania

Piołun nie powinien być stosowany przez wszystkich. Ponieważ zawiera składniki, które mogą wywoływać działanie toksyczne, istnieją pewne przeciwwskazania do zażywania go. Są to m.in.:

1. Ciąża i karmienie piersią: piołun jest silnym składnikiem i może być toksyczny dla kobiety w ciąży i niemowląt karmionych piersią. Dlatego nie zaleca się stosowania zioła w tym okresie.
2. Skłonność do alergii: roślina jest silnym składnikiem i może powodować reakcje alergiczne u osób z wrażliwą skórą lub skłonnością do alergii.
3. Choroby układu pokarmowego: piołun może powodować problemy z układem pokarmowym oraz wywoływać: bóle brzucha, nudności, wymioty i problemy z trawieniem. 
4. Choroby nerek: roślina może powodować problemy z nerkami, a nawet prowadzić do ich niewydolności. 
5. Ogólne problemy zdrowotne: piołun jest silnym składnikiem i może interferować z lekami, dlatego nie zaleca się stosowania piołunu przy chorobach serca, cukrzycy, nadciśnieniu, chorobach układu krążenia, a na pewno nie bez konsultacji z lekarzem prowadzącym. 

Szczególną ostrożność należy zachować przy podawaniu piołunu dzieciom. 

Piołun na pasożyty dla dzieci

Stosowanie piołunu u dzieci powinno być przeprowadzone po konsultacji z lekarzem pediatrą. Dzieci otrzymują mniejsze dawki rośliny niż dorośli. Pediatra ustali odpowiednią dawkę i sposób stosowania.

Unika się podawania dzieciom piołunu w formie suchej, ponieważ jest wówczas bardziej toksyczny niż w postaci rozcieńczonej. Niektóre formy piołunu, takie jak napary, syropy, kapsułki i olejki, mogą być bardziej odpowiednie dla dzieci, jednak zawsze należy przestrzegać zaleceń producenta.

Autor: Marta Skrzypek

Bibliografia

1. A. Ożarowski, W. Jaroniewski, Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie, Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, Warszawa 1987.
2. B. Felczak, Piołun, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 2022.

Oceń artykuł