Spis treści:
W aż 52% polskich domów przebywają zwierzęta. W 42% przypadków są to psy. Ponieważ traktowane są one jako członkowie rodziny, nawet w przypadku zdiagnozowania alergii na psa u dziecka nie może być mowy o pozbyciu się zwierzęcia. Przemawiają za tym względy emocjonalne. Na szczęście z alergią można sobie skutecznie radzić, a nawet wykonać odczulanie na psa, by bez obaw o skórne reakcje czy trudności z oddychaniem móc spędzać czas z pupilem.
Czym jest wywołana alergia na psa?
Uczulenie na sierść psa samo w sobie nie występuje. Nie ma osób, które zmagałyby się z tym problemem. Alergeny psa mogą oczywiście występować nie tylko w surowicy czy w ślinie, ale także na psim futrze, ale to nie sierść uczula, lecz białka, które są przez zwierzę wydzielane (np. przez gruczoły znajdujące się w skórze) i które przyklejają się do sierści. Mówiąc więc o alergii na sierść psa, musisz mieć na względzie, że jest to duże uproszczenie i nie należy traktować go dosłownie.
Objawy uczulenia na psa możesz u siebie zaobserwować po zetknięciu z jednym z dwudziestu ośmiu białek. Najbardziej alergizujących jest kilka z nich:
- Can f 1, które znajduje się w ślinie zwierzęcia oraz na powierzchni sierści i odpowiada za objawy alergii aż u 75% alergików;
- Can f 2, które odpowiada za objawy uczulenia u 66% alergików;
- Can f 3, które znajduje się w osoczu, ślinie, a także na sierści oraz w nabłonku zwierzęcia i odpowiada za objawy alergii u 35–48% alergików;
- Can f 4, które odpowiada za objawy uczulenia u 30% alergików;
- Can f 5, które znajduje się w moczu oraz na sierści zwierzęcia i odpowiada za objawy uczulenia u 30% alergików;
- Can f 6, które odpowiada za objawy uczulenia u 38% alergików.
Nagła alergia na psa może wystąpić, nawet jeśli zwierzęcia nie ma w pomieszczeniu, w którym przebywa osoba uczulona. Sierść jest bardzo lekka i może unosić się bez trudu w powietrzu. Jak się okazuje, stężenie alergenów w kurzu domowym (w mieszkaniu, w którym na co dzień przebywa zwierzę) może wynosić nawet 10 000 ng/g kurzu.
Jeśli obserwujesz u siebie objawy alergii na psa, np. wysypkę, może być to reakcja nie na białka śliny zwierzęcia czy wydzieliny gruczołów, lecz na stosowany szampon do pielęgnacji psiej sierści. Może to być również skutek zakażenia pasożytami odzwierzęcymi. Coś, co bierzesz za uczulenia na sierść psa, może być w rzeczywistości reakcją na zupełnie inny alergen.
Alergia na sierść – objawy
Uczulenie na sierść psa może objawiać się nieżytem nosa, nasilającym się po bezpośrednim kontakcie ze zwierzakiem. Nieżytowi towarzyszy najczęściej odruch kichania. Niekiedy reakcja jest silniejsza i prowadzi do rozwoju bądź nasilenia kaszlu albo nawet do astmy oskrzelowej i związanych z nią trudności w oddychaniu. Objawom ze strony dróg oddechowych nierzadko towarzyszy łzawienie, które może doprowadzić do zapalenia spojówek. Wśród objawów skórnych uczulenia na sierść psa u dzieci i dorosłych wymienić należy wysypkę alergiczną i towarzyszący jej świąd skóry.
Co ciekawe, badania wskazują, że alergia na psa u dzieci daje łagodniejsze objawy, jeśli te miały styczność ze zwierzęciem od pierwszych dni swojego życia. Jest to reakcja organizmu całkowicie odmienna od tej na roztocza kurzu domowego, gdzie wczesna ekspozycja na alergen może zwiększyć siłę reakcji immunologicznej organizmu w późniejszych latach.
Alergia na psa – jak można sobie z nią radzić?
Objawy towarzyszące uczuleniu na psa można nieco zmniejszyć poprzez regularne i częste kąpanie zwierzaka. Zabieg należy przeprowadzać 2 razy w tygodniu. Konieczne jest też częste odkurzanie (odkurzaczem z filtrem HEPA) i dokładne mycie podłóg oraz powierzchni mebli. Jeśli zmagasz się z objawami uczulenia na sierść psa, zrezygnuj z dywanów i tapicerowanych mebli. Takie powierzchnie bardzo trudno jest wyczyścić, by pozbyć się alergenów. Natomiast legowiska zwierzęcia, w których występuje bardzo wysokie stężenie alergenów, należy prać nie rzadziej niż raz w tygodniu. Pamiętaj też o regularnym wietrzeniu pomieszczeń.
Alergia na sierść objawia się intensywniej u posiadaczy samców (szczególnie starszych, które bardziej gubią naskórek). Dlatego też pomocna w złagodzeniu symptomów uczulenia może być kastracja zwierzęcia.
Wielu wielbicieli psów, którzy zmagają się z uczuleniem, decyduje się na psy ras tzw. hipoalergicznych. Tymczasem, jak wynika z badań, stężenie najbardziej alergizującego białka Can f 1 często jest u nich wyższe niż u pozostałych ras. To, że reagujesz mniej intensywnie w obecności psa hipoalergicznego, może być zatem efektem placebo.
Alergia na psa – leczenie
Jeśli podejrzewasz u siebie uczulenie na psa, skontaktuj się z lekarzem alergologiem, który po wykonaniu testów alergicznych będzie mógł potwierdzić diagnozę. Jeśli faktycznie należysz do grupy 8,6% Polaków, którzy są uczuleni na psy, specjalista może Ci zalecić stosowanie odpowiednich leków. W przypadku nieżytu nosa mogą to być leki antyhistaminowe, glikokortykosteroidy oraz krople do oczu. Na astmę sprawdzą się leki antyhistaminowe, antyleukotrienowe oraz glikokortykosteroidy.
Osoby uczulone na psa mogą rozważyć immunoterapię alergenową. Jej celem jest modyfikacja odpowiedzi immunologicznej organizmu po kontakcie z białkiem uczulającym. Metoda ta jest skuteczna przy zwalczaniu zarówno objawów nieżytu nosa, jak i astmy oskrzelowej. Nie zawsze można jednak sięgnąć po ten sposób. Przeciwwskazaniami są m.in.:
- aktywna postać choroby autoimmunologicznej,
- nowotwory,
- AIDS,
- ciąża,
- wiek poniżej 2. roku życia.
Autor: Katarzyna Grzyś-Kurka
Bibliografia
- N. Ukleja-Sokołowska, Z. Bartuzi, Nowoczesna diagnostyka alergii na psa i kota, „Alergia Astma Immunologia” 2016, nr 21(2), s. 81–87.
- E. Willak-Janc i in., Ocena stężenia głównego alergenu psa Can f1 w mieszkaniach osób z alergią na psa, „Hygeia Public Health” 2018, nr 53(4), s. 382–386.
- E. Jura-Szołtys, B. Rogala, Immunoterapia w alergiach sezonowych, „Alergia Astma Immunologia” 2016, nr 21(1), s. 44–48.
- H. Kraus-Kolon, R. Gawlik, Pies hipoalergiczny – fakt czy mit?, „Alergoprofil” 2015, vol. 11, nr 2, s. 34–40.