Spis treści:
- Zielona bakteria na paznokciu – rozwój patogenu
- Objawy zakażenia paznokci zieloną baterią
- Przyczyny zakażenia pałeczką ropy błękitnej
- Jak uchronić paznokcie przed zakażeniem zieloną bakterią?
- Zielona bakteria na paznokciu – domowe sposoby leczenia
- Diagnostyka i leczenie zakażenia zieloną bakterią
- Bibliografia
Zielona bakteria na paznokciu to potoczna nazwa Pseudomonas aeruginosa, czyli pałeczki ropy błękitnej. Patogen żyje głównie w wodzie i glebie. Wywołuje zakażenie skóry, paznokci i układów w organizmie. Leczenie wymaga podania antybiotyku.
Zielona bakteria na paznokciu – rozwój patogenu
Pseudomonas aeruginosa, czyli pałeczka ropy błękitnej, nazywana potocznie zieloną bakterią, to patogen powszechnie występujący w środowisku. Bakteria wykazuje wysoką odporność na trudne warunki. Ma ponadto zdolność produkowania enzymów trawiących białka, przez co skutecznie przenika w głąb tkanek. Z uwagi na to zielona bakteria zaliczana jest do niebezpiecznych i szybko się rozwijających. Tym bardziej nieodpowiedzialne jest bagatelizowanie infekcji, nawet w jej początkowym stadium. Patogen umiejscawia się w układach organizmu (np. w układzie oddechowym, nerwowym, wzrokowym, moczowym), w kościach, w stawach, powoduje też zakażenie skóry, przyczyniając się do rozwoju tzw. zespołu zielonych paznokci.
Objawy zakażenia paznokci zieloną baterią
Zakażenie paznokcia bakterią pałeczki ropy błękitnej objawia się nieregularną plamą, umiejscowioną na płytce paznokcia. Zmiana ma barwę żółtą, zieloną lub niebieską. W przypadku zaawansowanej infekcji zakażenie może zająć cały paznokieć, a nawet przenieść się na obszar okołopaznokciowy, obejmując skórę. Zakażenie bakterią powoduje również charakterystyczny, słodkawo-gnilny zapach.
Przyczyny zakażenia pałeczką ropy błękitnej
Rozwojowi infekcji spowodowanej aktywnością pałeczki ropy błękitnej sprzyja przede wszystkim osłabienie odporności (nawet czasowe). Ponadto wskazuje się na czynniki predysponujące do zakażenia. Są to m.in.:
- częste moczenie/mycie rąk;
- nawracające urazy płytki paznokciowej i strefy okołopaznokciowej (zadrapania, uszkodzenia naskórka);
- obgryzanie paznokci;
- korzystanie z sauny, basenu, jacuzzi;
- nieprawidłowa pielęgnacja dłoni i paznokci;
- noszenie zbyt ciasnych butów, sprzyjających uszkodzeniu paznokci u stóp;
- korzystanie ze wspólnych narzędzi do stylizacji paznokci lub nieprzestrzeganie zasad dezynfekcji (szczególnie w miejscach oferujących usługi stylizacji paznokci).
Jak uchronić paznokcie przed zakażeniem zieloną bakterią?
Rozwojowi zielonej bakterii szczególnie sprzyja wilgotne środowisko. Podstawą profilaktyki jest zatem unikanie sytuacji, w których przez dłuższy czas nasze dłonie i stopy pozostają wilgotne i narażone są na kontakt z bakteriami. Pozostałe zalecenia profilaktyki przedstawiają się następująco:
- stylizację paznokci zawsze należy wykonywać wcześniej zdezynfekowanymi akcesoriami, z rozwagą, by nie dopuścić do powstawania ran w obrębie paznokcia;
- nie należy obgryzać paznokci;
- w trakcie prac domowych z wykorzystaniem silnych środków żrących dłonie należy zabezpieczać rękawicami;
- należy pamiętać o częstej zmianie skarpet i wietrzeniu zabudowanych butów;
- w ciepłe dni zalecane jest noszenie przewiewnych klapek.
Pamiętając, że rozwojowi bakterii sprzyja osłabienie odporności, przez cały rok warto dbać o wzmocnienie układu immunologicznego, by zmniejszyć ryzyko zakażenia.
Zielona bakteria na paznokciu – domowe sposoby leczenia
W przypadku łagodnej postaci infekcji bakterię można unieszkodliwić domowymi sposobami. Najważniejsza jest dokładna i regularna higiena dłoni i stóp, a także ich osuszanie. W trakcie leczenia dodatkowo zalecane jest odkażanie dłoni płynami do dezynfekcji. W celu hamowania rozwoju infekcji stosuje się maści o działaniu antybakteryjnym i antyseptycznym. Skuteczne środki z powodzeniem dostaniemy w aptece bez recepty. Miejscowo można aplikować również olejek herbaciany. Ma on właściwości grzybo- i bakteriobójcze, ponadto wspomaga proces regeneracji i gojenia tkanek. Często stosowany jest również w leczeniu grzybicy, do której rozwoju prowadzi m.in. zielona bakteria.
Warto zadbać o wsparcie odporności organizmu, stosując suplementację witaminy D, cynku, magnezu, selenu, krzemu. Należy pamiętać, by w trakcie leczenia nie malować paznokci (nawet odżywkami), zdjąć z nich hybrydy lub akryl. Nie powinno się również zaklejać chorego paznokcia plastrem, gdyż to zamyka dostęp tlenu i sprzyja aktywności bakterii. W przypadku piłowania lub obcinania paznokci chorą płytkę stylizujemy na samym końcu po dokładnej dezynfekcji narzędzi.
Diagnostyka i leczenie zakażenia zieloną bakterią
Diagnostyka opiera się na obserwacji. W przypadku wątpliwości lekarz może zlecić posiew mikrobiologiczny z pobranej próbki. Konsultacja z dermatologiem lub podologiem i podjęcie leczenia jest konieczne, aby zapobiec przeobrażeniu się zakażenia w ostrą postać. Zielona bakteria wykazuje szczególnie wysoką odporność na antybiotyki, dlatego konieczne jest połączenie dwóch różnych środków stosowanych doustnie lub miejscowo. Jeśli zielona bakteria zajmuje większą część paznokcia, terapia obejmuje dożylne lub domięśniowe podanie antybiotyku. W przypadku bardzo zaawansowanej postaci infekcji (z zajęciem całej płytki i skóry dookoła płytki) konieczne jest chirurgiczne usunięcie paznokcia.
Autor: Emilia Kruszewska
Weryfikacja merytoryczna: lek. Agnieszka Żędzian
Bibliografia
- A. Dorotkiewicz-Jach, B. Futoma-Kołoch, Oporność Pseudomonas aeruginosa na karbapenemy, „Laboratorium Środowiskowe” 2013, nr 11–12, s. 64–66.