CMV (Cytomegalowirus) IgM – badanie, wyniki - Badania Krwi
14 lipca 2022

Znaczenie poziomu CMV IgM w diagnostyce zakażenia cytomegalowirusem

Artykuł napisany przez: Redakcja Diagnostyka

Zakażenie cytomegalowirusem dotyczy 60–70% osób dorosłych w populacjach krajów rozwiniętych i nawet do 100% mieszkańców krajów rozwijających się. W zdecydowanej większości infekcja przebiega łagodnie lub bezobjawowo. Ciężki przebieg choroby, a nawet zgon, dotyczy przeważnie osób z obniżoną odpornością lub dzieci zakażonych w okresie życia płodowego. Sprawdź, o czym świadczy wynik CMV IgM.

Cytomegalowirus – co to jest?

Ludzki cytomegalowirus (CMV) jest patogenem wywołującym u człowieka cytomegalię. Jest jednym z herpeswirusów z rodziny Herpesviridae (inne patogeny z tej rodziny to m.in. EBV, wirusy wywołujące opryszczkę pospolitą, ospę wietrzną i półpaśca). Podobnie jak w przypadku innych herpeswirusów po przechorowaniu cytomegalii wirus pozostaje w organizmie człowieka w stanie uśpienia i w sytuacji obniżenia odporności może spowodować nawrót choroby

Szacuje się, iż zakażenie cytomegalowirusem dotyczy 60–70% osób dorosłych w populacjach krajów rozwiniętych i nawet do 100% mieszkańców krajów rozwijających się. W przybliżeniu 59% dzieci ma kontakt z CMV w pierwszych 6 latach życia i odsetek ten rośnie wraz z wiekiem. 

Cytomegalia – drogi zakażenia, objawy

Cytomegalia może przebiegać jako pierwotne zakażenie, reinfekcja (ponowne zakażenie) lub reaktywacja patogenu pozostającego dotychczas w stanie uśpienia w ustroju. Do transmisji CMV może dojść przez kontakt ze śliną, moczem chorej osoby, podczas karmienia piersią oraz w czasie kontaktów seksualnych. Możliwe jest także zakażenie po transfuzji krwi lub przeszczepieniu narządu oraz wewnątrzmaciczne zakażenie płodu przez chorą matkę.

Pierwotne zakażenie wirusem cytomegalii przebiega zwykle bezobjawowo lub skąpoobjawowo. U osób z prawidłowo funkcjonującym układem immunologicznym mogą wystąpić: gorączka, wysypka, osłabienie, bóle mięśniowo-stawowe i zwiększenie liczby leukocytów w morfologii krwi. U zakażonych bez objawów klinicznych mogą mieć miejsce nieprawidłowości w wynikach badań krwi – niedokrwistość, obniżenie liczby płytek krwi, podwyższenie prób wątrobowych oraz dodatni wynik czynnika reumatoidalnego czy przeciwciał przeciwjądrowych.

Cięższy przebieg cytomegalii dotyczy osób z obniżeniem odporności w wyniku chorób lub przyjmowania leków immunosupresyjnych. U tych zakażonych może wystąpić:

  • zapalenie wątroby mogące prowadzić do piorunującej niewydolności narządu,
  • zapalenie siatkówki oka,
  • zapalenie jelit, przełyku,
  • cytomegalowirusowe zapalenie płuc,
  • podostre zapalenie mózgu,
  • poliradikulopatia (uszkodzenie korzeni nerwów),
  • poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego.

Podejrzenie zakażenia CMV u osoby z zaburzeniami czynności układu immunologicznego wymaga pilnej diagnostyki i leczenia w warunkach szpitalnych.

CMV IgM – badanie, wyniki

Jakościowe oznaczenie przeciwciał w klasie IgM przeciwko wirusowi cytomegalii ma duże znaczenie w diagnostyce. Pojawiają się we krwi po 4–7 tygodniach od zakażenia. Wysoki poziom IgM CMV wskazuje na ostre pierwotne zakażenie cytomegalowirusem. Rezultat słabo dodatni może świadczyć o zakażeniu pierwotnym lub ostrym zakażeniu wtórnym. Wynik badania może być ujemny mimo infekcji u osób z zaburzeniem odporności. Przeciwciała IgM nie przechodzą przez barierę łożyska. Stwierdzenie ich obecności w płynie owodniowym pobranym podczas amniopunkcji świadczy o wewnątrzmacicznym zakażeniu płodu.

 

Autor: lek. Agnieszka Żędzian

Bibliografia:

  1. Gupta M., Shorman M., Cytomegalovirus, StatPearls Publishing, 2022, dostęp online: maj 2022, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK459185/ .

O Autorze