Znaczenie przeciwciał anty-TPO w chorobach tarczycy

Badanie Anty-TPO wykonuje się m.in. w przypadku podejrzenia niedoczynności tarczycy. Zobacz, na czym ono polega, jakie są normy i co wynik może powiedzieć specjaliście na temat Twojej tarczycy.

Anty-TPO – co to za badanie?

Anty-TPO, czyli inaczej przeciwciała przeciwko tyreoperoksydazie, są najczulszym badaniem różnicującym autoimmunologiczne podłoże chorób tarczycy od innych przyczyn schorzeń tego gruczołu. Czym jest peroksydaza tarczycowa? To nic innego jak enzym tarczycy, który pełni kluczową funkcję w wytwarzaniu hormonów – tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). Jest jednym z najważniejszych antygenów tarczycy. W przebiegu chorób autoimmunologicznych wytwarzane przeciwciała powodują stopniową destrukcję prawidłowych komórek gruczołu tarczowego.

Jak wygląda badanie?

Miano przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej jest określane w próbce krwi żylnej. Badanie nie wymaga od chorego przygotowania czy pozostawania na czczo. Krew może zostać pobrana o dowolnej porze dnia.

Normy anty-TPO

Nie ma jednej normy dla przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej. Wyniki ocenia się w zależności od wieku i płci danej osoby, a metody oznaczeń i związane z nimi wartości referencyjne dla anty-TPO różnią się między laboratoriami.

Wskazania do wykonania badania anty-TPO

Badanie poziomu anty-TPO powinno zostać wykonane u każdej osoby z nieprawidłowościami w badaniach TSH, fT3, fT4 oraz w przypadku wystąpienia objawów niedoczynności tarczycy, nawet przy prawidłowych wynikach hormonów tarczycy.

Objawy niedoczynności tarczycy to m.in.:

• przewlekłe zmęczenie, senność, zaburzenia koncentracji,
• zwiększenie masy ciała lub trudności ze schudnięciem,
• zaparcia,
• suchość skóry, wypadanie włosów, obrzęki podskórne,
• uczucie zimna,
• zwolnienie akcji serca,
• zaburzenia miesiączkowania u kobiet, trudności w zajściu w ciążę lub z jej donoszeniem,
• osłabienie libido,
• zaburzenia czucia skórnego,
• osłabienie siły mięśniowej.

Przyczyny wysokiego miana anty-TPO

Podwyższone stężenie przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej występuje u większości chorych z przewlekłym limfocytowym zapaleniem tarczycy (chorobą Hashimoto) i u ponad połowy chorych z chorobą Gravesa-Basedowa.

Inne przyczyny podwyższonego miana anty-TPO to:

• przebyte leczenie jodem radioaktywnym,
• stan po operacji tarczycy,
• podostre zapalenie tarczycy,
• obecność innych chorób o podłożu autoimmunologicznym, np. reumatoidalnego zapalenia stawów, cukrzycy typu 1,
• podeszły wiek (u osób po 60 r.ż. może występować podwyższone stężenie anty-TPO mimo braku towarzyszącej choroby gruczołu tarczowego).

Znaczenie anty-TPO w ciąży

Jeżeli u kobiety w ciąży stwierdza się wysokie miano anty-TPO, to może wskazywać to na podwyższone ryzyko wystąpienia poporodowego zapalenia tarczycy. Nie jest to jednak badanie zalecane czy rutynowo wykonywane w trakcie ciąży. Decyzja o jego wykonaniu powinna zostać podjęta wraz z ginekologiem prowadzącym ciążę.

A: lek. Agnieszka Żędzian

Bibliografia

1. Interna Szczeklika, pod red. Piotra Gajewskiego, Medycyna Praktyczna, 2018.

Oceń artykuł