W 2. tygodniu ciąży kobieta właściwie nie jest jeszcze w ciąży, gdyż dopiero dochodzi do owulacji i zagnieżdżenia się zapłodnionego zarodka. W tym okresie warto jednak zwrócić uwagę na zdrowie i wykonać kontrolne badania, które pozwolą ocenić, czy organizm jest gotowy na rozwój dziecka i czy stworzy mu odpowiednie warunki do wzrostu.
Przebieg 2. tygodnia ciąży
W 2. tygodniu ciąży w rzeczywistości kobieta jeszcze nie jest w ciąży. Wynika to z obliczeń wieku ciąży, za której początek uznaje się pierwszy dzień ostatniej miesiączki. Dlatego 2. tydzień ciąży to czas, w którym organizm dopiero przygotowuje się do zapłodnienia i przyjęcia zarodka. Dochodzi wówczas do pęknięcia pęcherzyka Graafa, w którym dojrzewa komórka jajowa. Po jej uwolnieniu następuje owulacja. Jeśli kobieta planuje ciążę, to odpowiedni czas na współżycie i szansa na zapłodnienie. Kobiety, które nie miesiączkują regularnie, mogą wykonać jednorazowy test owulacyjny, który wskazuje na poziom hormonu LH i ułatwia zaplanowanie ciąży. Pozytywny wynik testu oznacza, że przez kolejne dwie doby kobieta ma największą szansę na zajście w ciążę, gdyż wtedy otwiera się okno owulacyjne. Warto jednak pamiętaj o granicy błędu testu.
Do zapłodnienia dochodzi w ciągu 24 godzin od uwolnienia komórki jajowej. To, jaki plemnik przeniknął do komórki jajowej (z chromosomem Y lub X), zdecyduje o płci dziecka. Kobieta w 2. tygodniu ciąży nie odczuwa szczególnych dolegliwości, tylko te, które są charakterystyczne dla menstruacji. Śluz staje się przezroczysty i rozciągliwy. Może dojść do podwyższenia temperatury ciała. Z powodu wzrostu stężenia hormonów piersi stają się tkliwe i bolesne. Kobieta odczuwa ponadto zmiany nastroju, zmęczenie, senność, ból brzucha i pleców. Warto wiedzieć, że nawet po zapłodnieniu komórki w kolejnym miesiącu może pojawić się krwawienie menstruacyjne. Pierwsze objawy związane z ciążą będą odczuwalne dopiero za kilka tygodni.
Badania w 2. tygodniu ciąży
Drugi tydzień ciąży to zbyt wczesny czas na specjalistyczne badania, a nawet na test ciążowy. Kobietom, które planują ciążę, zalecane jest wykonanie podstawowych badań krwi, które pozwolą ocenić ogólny stan zdrowia i określić, czy organizm jest gotowy na utrzymanie ciąży. Głównym badaniem jest morfologia, którą warto uzupełnić o inne parametry.
- Glukoza – badanie podstawowe i niezbędne w profilaktyce cukrzycy ciążowej.
- Elektrolity – pozwalają na ocenę pracy nerek kobiety. Wskazaniem do badania są również przewlekłe skurcze mięśni.
- Próby wątrobowe (ALT, AST, ALP, BIL, GGTP) – badanie stężenia parametrów jest niezbędne w profilaktyce cholestazy ciążowej oraz ciążowego stłuszczenia wątroby.
- Magnez, wapń – pozwalają na ocenę przewodnictwa nerwowo-mięśniowego i kondycję układu kostnego kobiety.
- Kwas foliowy – podstawowy parametr, który jest kluczowy dla określenia rezerwy niezbędnej dla prawidłowego rozwoju układu nerwowego dziecka.
- TSH – badanie poziomu hormonu umożliwia ocenę pracy tarczycy i pozwala wykryć wszelkie nieprawidłowości, np. niedoczynność, która jest dość często diagnozowana u ciężarnych.
- CRP – parametr pozwalający na wykrycie bezobjawowego aktywnego stanu zapalnego, toczącego się w organizmie.
- Ferrytyna – poziom stężenia umożliwia określenie rezerwy żelaza w organizmie kobiety. Badanie ferrytyny zalecane jest w profilaktyce anemii.
- Kreatynina – badanie parametru wskazane jest w profilaktyce cukrzycy ciążowej.
Warto wykonać podstawowe badanie moczu. Oprócz badań laboratoryjnych kobieta powinna pamiętać o badaniach obrazowych USG piersi i USG ginekologicznym, które pozwoli na ocenę stanu zdrowia macicy i jajników. Warto również wykonać cytologię. Jeśli kobieta podejrzewa zakażenie chorobą weneryczną, 2. tydzień ciąży to odpowiedni moment na wykonanie testów w kierunku wykrycia chorobotwórczych patogenów. Należy wiedzieć, że bakterie odpowiedzialne za choroby weneryczne stanowią duże niebezpieczeństwo dla rozwoju, zdrowia, a nawet życia dziecka.
Badaniem, które warto wykonać, jest określenie grupy krwi przyszłej mamy i taty. Wynik tego badania jest bardzo ważny dla prawidłowego rozwoju dziecka, gdyż partnerzy mogą nie wiedzieć o istniejącym konflikcie serologicznym. Dochodzi do niego wtedy, gdy współczynnik Rh kobiety jest ujemny, a mężczyzny – dodatni. Można mu jednak skutecznie zapobiec, podając kobiecie odpowiedni zastrzyk immunologiczny.
Kobiety, które planują ciążę po 35. roku życia, powinny rozważyć wykonanie badania genetycznego. Wskazaniem do niego jest także występowanie chorób genetycznych w rodzinie obojga przyszłych rodziców.
Autor: Emilia Kruszewska
Bibliografia
- M. Wojaczek, Kształtowanie się zmian i percepcja poczętego dziecka w poszczególnych etapach ciąży, „Pielęgniarstwo Zdrowie Publiczne” 2012, t. 1, nr 2, s. 73–77.
- S. Mrzygłód, Wpływ odżywiania matki na rozwój płodu, „Problemy Higieny i Epidemiologii” 2007, nr 88 (4), s. 402–407.
